Een club-icoon is niet meer…. Op 29 juli is Mies van den Heuvel overleden. Hieronder het stukje dat namens Milheezer Boys werd voorgedragen in de uitvaartdienst:
Vrijdagavond 29 juli 2016, een Whataspp bericht komt binnen op mijn telefoon. Bij het lezen van het bericht krijg ik een rilling, ‘Janko, heb je er iets van gehoord dat Mies van den Heuvel is overleden…’ Mies van den Heuvel, Mieske… overleden… Ja we wisten allemaal dat Mies ziek was en dat wij hem nagenoeg nooit meer zagen op ons sportpark; inderdaad, nagenoeg nooit, want tijdens ons 75-jarig jubileum afgelopen mei was hij toch maar mooi op de receptie! Maar Mies overleden, dat was toch wel een schok…
Direct ga je denken vanuit “ons clubke”, Milheezer Boys, dat is immers de link die niet alleen ik maar elk lid en ex-lid van Milheezer Boys de afgelopen 65 jaar met deze Millusse Mens had. Want maar liefst 65 jaar was Mies lid van onze club, vanaf 1951. Wie tot een aantal jaren geleden Mies(ke) van den Heuvel zei, zei Milheezer Boys. En omgekeerd. Mies was altijd op het sportpark en waarschijnlijk nog veel vaker dan de meesten van ons wisten.
De eerste ervaringen die ik zelf, als kind van een jaar of 10, met Mies van den Heuvel had waren ervaringen met ‘een man met een stok die ons vertelde dat je niet op het voetbalveld mocht voetballen buiten trainingen of wedstrijden om’. Wij snapten dat niet, een voetbalveld is toch om te voetballen en dat mocht dan niet… Nu zo’n 35 jaar later en in de rol van voorzitter van de vereniging, wat Mies toen ook was, begrijp ik het wel degelijk…
Op dat moment was Mies aan zijn tweede periode als voorzitter bij Milheezer Boys bezig, in totaal is hij maar liefst 17 jaar voorzitter geweest. Daarnaast heeft hij zich als secretaris en bestuurslid eveneens vele jaren vrijwillig voor Milheezer Boys ingezet, tot 2009 aan toe. Maar niet alleen bestuurlijk heeft Mies zich ingezet voor Milheezer Boys. Mede dankzij de archiefcommissie van onze club, waaraan Mies zeer zeker ook zijn bijdrage zal hebben geleverd, hieronder een kleine opsomming van rollen die hij nog meer heeft vervuld.
- Terreinverzorger in 2 periodes 1982-1990 / 1992-1993
- Kantinebeheerder, samen met Truus in 1987-1988
- Bestuurder, leider en wedstrijdorganisator van de veteranen
- Hoofdleider junioren 1980 – 1994
Dit laatste is dan gelijk mijn tweede ‘echte’ ervaring met Mies. Nadat bij het 50 jarig bestaan van Milheezer Boys in 1991 de jeugdcommissie opnieuw was opgericht, waarin Mies als hoofdleider junioren uiteraard zitting had, gaf Mies in 1993 aan hiermee te willen stoppen. In 1994 heeft hij dat uiteindelijk gedaan en heb ik de rol van hoofdleider junioren, destijds hernoemd tot ‘voorzitter van de jeugdcommissie’ overgenomen van hem. In de jaren ervoor hebben wij zeer veel samengewerkt, met name inzake de indeling van de jeugdteams en de uitwerking hiervan. Bij Mies (en Truus) aan de keukentafel in de Berken werden alle spelerskaarten gemaakt, niets digitaal maar een pasfoto plakken met pritt en de gegevens opschrijven met pen. Uitnodigingen en teamindelingen werden uitgetypt en gestencild, daarna per fiets weggebracht. Een heel verschil met nu: bestandje in excel, mail versturen en iedereen is op de hoogte. Qua snelheid en efficiency absoluut een verbetering maar de samenwerking en de gezelligheid tijdens de werkzaamheden van 25 jaar geleden had ook zo zijn charme.
Ik realiseer me terdege dat er nog vele, vele, werkzaamheden zijn die Mies voor Milheezer Boys heeft gedaan en die niet te ondervangen zijn in een rol-omschrijving. Wat te denken van onderhoudswerkzaamheden aan velden en gebouwen, het doorspoelen van de douches, de contacten met de tapwacht, Bavaria, meteropnemers, Gemeente en wie al niet meer op het sportpark moesten zijn. Het scheiden van het afval in en om de kantine, dit om kosten te besparen… Niet alleen dacht Mies aan de kosten, ook aan de opbrengsten. Samen met Arno Verberne en Jan van den Berkmortel was hij de initiator van de reclameborden langs het veld in Milheeze, we schrijven 1969! En niet te vergeten het geven van adviezen aan collega-bestuursleden en collega-commissieleden, gevraagd én ongevraagd. Veel, heel veel vrijwilligers hebben met Mies samengewerkt en onze club gebracht waar we nu staan.
Het is dan ook niet gek dat Mies voor deze niet aflatende inzet op allerlei gebied binnen onze vereniging de titel ‘erelid van Milheezer Boys’ heeft mogen dragen. Hij deed dit met trots, dezelfde trots die hij altijd uitstraalde als hij het over ons clubke had, niet alleen in Millus maar op alle velden in de omgeving. Ook bij onze zusterverenigingen was Mies een gewaardeerd man, het was wijd en zijd bekend wat hij voor Milheezer Boys deed. Ook de KNVB heeft dat ingezien. Op 1 november 1985 is Mies van den Heuvel onderscheiden met de zilveren speld van de KNVB als blijk van verdienste voor jarenlange bestuurlijke inzet. Men kon toen bij de KNVB niet voorzien dat Mies gewoon doorging en er nog 24 jaar aan vast plakte. In 1998 is Mies verkozen tot sportvrijwilliger van het jaar van de Gemeente Gemert-Bakel. Met een smoes over een jeugdteam dat als kampioen gehuldigd zou worden in Gemert werd hij meegelokt. Het feest dat op die maandagavond plaatsvond staat bij velen van ons nog in het geheugen gegrift, Mies van den Heuvel op de schouders door de Time Out, vele kaderleden van Milheezer Boys die aanwezig waren en natuurlijk ons clublied dat gezongen werd: “Milluse mannen, dat zijn wij allen, daarop zijn wij zo trots…”
Bij het afscheid van Mies van den Heuvel als bestuurslid van Milheezer Boys, is door het toenmalige bestuur besloten om het plein vóór de bestuurskamer, bij binnenkomst van het sportpark, om te dopen tot Mies van den Heuvelplein. Een blijvende blijk van herinnering én dank aan deze man die meer dan 50 jaar lang zich dag en nacht voor onze club heeft ingezet. Een bijzonder goede keuze destijds, dagelijks wordt iedere bezoeker van ons sportpark herinnerd aan de grote inzet van Mies voor Milheezer Boys.
Toen wij afgelopen zaterdag met het bestuur en de mensen van de onderhoudscommissie voor het eerst na het overlijden van Mies op het sportpark kwamen om alles in gereedheid te brengen voor het nieuwe seizoen was Mies natuurlijk in onze gedachten, niet alleen op ‘zijn plein’ maar ook bij de werkzaamheden die wij deden en die Mies zo vaak zelf heeft gedaan. Ik geloof niet in toeval, alles heeft een reden, vandaar dat ik ook niet raar opkeek toen bij het opruimen van de kast in de bestuurskamer een los krantenknipsel van de plank viel. Gedateerd zaterdag 21 november 2009, een interview met Mies van den Heuvel in het Eindhovens Dagblad naar aanleiding van de onthulling van het Mies van den Heuvelplein. De woorden waarmee dit interview aanving waren tekenend voor Mies: “zo’n bordje is nergens voor nodig, andere mensen die ook veel voor de club doen krijgen dat toch ook niet…” Wederom voor mij een ervaring met Mies, dit keer niet in levende lijve maar op papier.
Iedereen binnen onze club heeft zo zijn ervaringen met hem, laten we deze bewaren, koesteren en vooral delen met elkaar om hiermee elkaar te steunen in dit grote verlies!
Tot slot, omdat dit verhaal doorspekt is van termen als “Milheezer Boys”, “vrijwilligerswerk”, “bestuurder” en “trots” een aangepaste versie van het refrein van ons clublied, speciaal voor Mies van den Heuvel.
Omdat ik geen zanger ben zal ik het voordragen:
Eén van die Millusse Mannen, dat was Mieske
Op hem zijn wij zo trots
Voor ons clubke, zoveel betekend
Dat staat vast, ja als een rots
Altijd vrijwillig, jaren bestuurder
Heel veel inzet, nauwelijks een wanklank
Voor ons clubke, écht veel betekend
Mies van den Heuvel, wij zeggen DANK!
