in Memoriam: Arie Vogels
Zondagochtend 25 juni jl, Millus kermis zondag, reed ik in de auto door Bakel. Met sirenes en zwaailicht kwam ik een ambulance tegen die richting Milheeze reed. De eerste reactie is ‘oei, dat is niet goed, wie zullen ze gaan ophalen?’. Toen ik ’s middags thuis kwam had de dorps tam-tam haar werk al gedaan. “Ze hebben Arie Vogels meegenomen naar het ziekenhuis, iets met een herseninfarct of zo”. Ongeloof, dit kan niet waar zijn, zo ’n vitale man die altijd bezig is en dan op zo’n manier in het ziekenhuis belanden. De bevestiging kwam toen ik ’s middags Gideon sprak. Inderdaad was het een herseninfarct en het was af te wachten hoe het verder zou gaan. Gezien de bijzondere betrokkenheid van Arie bij Milheezer Boys heb ik namens het bestuur op dinsdag nogmaals contact met Gideon gehad om te bekijken op welke wijze en op welk moment wij namens onze leden het beste een fruitschaaltje aan konden bieden aan Arie. Arie was op dat moment erg ziek en we zouden contact houden. Helaas hebben wij de fruitschaal niet meer kunnen aanbieden en is het de laatste dagen erg snel gegaan.
SNEL… op zich misschien wel één van de woorden waarmee Arie het beste getypeerd kan worden, vandaar dat ik voor dit woord heb gekozen als rode draad van deze herinnering aan Arie. Deze herinnering die door mij, namens het huidige bestuur van Milheezer Boys bij dit afscheid aan Arie met u wordt gedeeld. Dit om u een kleine inkijk te geven in de rol die Arie speelde binnen ons clubke. Het meeste dat Arie deed bij en voor Milheezer Boys moest “SNEL”, het leek of Arie altijd haast had. Waarom wachten met iets te doen als het ook direct kan gebeuren, dat was zijn motto.
Arie Vogels, zonder andere mensen te kort te willen doen denk ik zeker één van de kartrekkers van de fantastische onderhoudscommissie van Milheezer Boys. De mensen die het gehele jaar door zorgen dat onze velden en gebouwen er spic en span bijliggen en –staan. Net zoals alle fantastische vrijwilligers zorgen zij ervoor dat een amateurvoetbalclub in een dorp kan blijven draaien. Binnen de onderhoudscommissie had Arie een speciale rol, zonder dat hij die zichzelf had aangemeten en zonder dat anderen hem die hadden toebedeeld, “gewoon” omdat Arie datgene deed wat hij deed. Of zoals ons bestuurslid onderhoud Toon Bos typerend aangaf: “Je hoefde Arie nooit iets te vragen of te zeggen, het was dan al gedaan”. Met andere woorden, zo SNEL als Arie was in de uitvoering kon het verzoek om uitvoering niet gedaan worden.
Sportpark ’t Rooi was Arie’s tweede thuis, hoe vaak zal hij tegen Ria gezegd hebben, “ik ben even naar het voetbalveld” om daar klusjes op te knappen, of gewoon om even te kijken of het allemaal goed was op het sportpark. Jarenlang was Arie dagelijks op het voetbalveld te vinden, dat moet tenminste wel als je ziet welke werkzaamheden hij daar allemaal verrichtte. Alle voorkomende werkzaamheden werden opgepakt, alles belangeloos en ten gunste van de vereniging. Niet alleen onderhoudswerkzaamheden maar ook menige taak die aan niemand was toebedeeld werd door Arie uitgevoerd, van het herstellen van ballenvangers en het leggen van een extra stoeptegel tot het helpen bij de verbouwing van de kleedlokalen en de kantine. Arie pakte alles op, SNEL, direct en op een voortvarende wijze. Als er gesproken werd over een mogelijk uit te voeren onderhoudsklus had Arie het plan van aanpak al klaar en bij wijze van spreken de manschappen al geregeld. Dit alles natuurlijk op zijn eigen manier, even bij wat mensen langs of van thuis uit een telefoontje plegen om de onderhoudsploeg bij elkaar te krijgen. Inderdaad, van thuis uit, want aan een mobiele telefoon, laat staan what’s app, wilde Arie niet beginnen. Toen vanuit het bestuur werd geopperd aan de onderhoudscommissie om eventuele afspraken via de app te gaan maken gaf Arie als antwoord “als ik niet op het voetbalveld ben ik thuis, of tenminste weet Ria waar ik ben. Dus kom maar efkes aan de deur of bel op het thuisnummer, dan ben ik er SNEL genoeg.” U zult begrijpen dat die what’s app groep er nooit is gekomen…
De herinneringen aan de samenwerking met Arie voor ons huidige bestuur gaan slechts enkele jaren terug in de tijd. Natuurlijk zijn er door de jaren heen veel bestuursleden geweest die met Arie gewerkt hebben. Sterker nog, zelf heeft Arie jarenlang mede het beleid bepaald van Milheezer Boys als bestuurslid. Voetbal was zijn lust en zijn leven. Wij zouden Arie dan ook zeker tekort doen als we alleen stilstaan bij de betrokkenheid van de afgelopen jaren van Arie bij Milheezer Boys in zijn rol als lid van de onderhoudscommissie.
Niet alleen is Arie jarenlang bestuurslid van ons clubke geweest zoals gezegd, ook heeft hij jarenlang op allerlei manieren als vrijwilliger voor Milheezer Boys klaargestaan. Wat we weten, of gehoord hebben, is Arie leider van meerdere teams geweest, waarvan vele jaren van het vierde elftal. Hij is clubscheidsrechter geweest en grensrechter van diverse elftallen. Uit de overlevering weten we dat hij zelf niet langjarig in het eerste elftal heeft gespeeld maar dat hij zeer vele wedstrijden als wisselspeler (of zoals hij zelf weleens zei ‘als vijftiende man”) meegegaan met het vaandelteam. Toen Arie in het 2e elftal speelde stond hij altijd paraat om als reservespeler na de wedstrijd van zijn eigen team mee te gaan met het 1e elftal; dat tekent zijn persoonlijkheid, alles in dienst van anderen en niets was hem te veel.
Ook als supporter heeft Arie zich jarenlang laten gelden bij Milheezer Boys, niet alleen spelers van het 1e elftal maar ook spelers van andere senioren-, junioren-, veteranen- en damesteams hebben de steun van Arie langs de lijn gekregen. Ook als supporter was het woord ‘SNEL’ een terugkerende term welke bij Arie paste. Menigmaal kreeg een speler te horen dat hij de bal ‘SNELLER’ moest spelen, een grensrechter dat hij ‘SNELLER’ de vlag de lucht in moest steken of een scheidsrechter dat hij ‘SNELLER’ moest fluiten. Bovendien vond Arie veelvuldig dat spelers ‘te SNEL’ de moed opgaven of dat zij ‘te SNEL’ en dus op te jonge leeftijd in een lager team gingen spelen terwijl ze nog hoger zouden kunnen spelen.
Arie Vogels, sinds 1 september 1960, dus bijna 57 jaar, lid van Milheezer Boys en al vele, hele vele jaren een meer dan actief vrijwilliger van onze club. In 1994, inmiddels 23 jaar geleden, is door het toenmalige bestuur besloten om tijdens de jaarlijkse carnavalsavond bij Milheezer Boys een vrijwilliger te kiezen als “voebalmol”, een onderscheiding voor een bijzonder vrijwilliger van ons clubke. Ook Arie is deze titel ten deel gevallen en wel in … 1995 … Arie was dus het allereerste lid van Milheezer Boys die deze ertitel heeft mogen dragen, dit zegt wel iets denk ik zo.
Ruim 21 jaar later, in het najaar van 2016, werd door een aantal dagbladen, waaronder het Eindhovens Dagblad, een verkiezing voor de clubheld van de amateur-sportverenigingen gehouden. In de gemeente Gemert-Bakel werd winnaar, met 142 stemmen en een waardering van 9,8 op de schaal van 10 … Arie Vogels van Milheezer Boys … Deze stemming, grotendeels via social media gehouden, zegt iets over de waardering die Arie als vrijwilliger ook van de leden van Milheezer Boys, jong en oud, kreeg. Iets wat Arie misschien heel gewoon vond en waar hij SNEL overheen stapte, maar zeker iets wat voor zijn vrouw Ria en de kinderen en kleinkinderen iets is om trots op te mogen zijn!
Aan het einde van deze herinneringen aan Arie wil ik nog anekdote met jullie delen waarin het woord SNEL aan Arie wordt gekoppeld. Sinds een paar jaar wordt voor de start van het nieuwe voetbalseizoen door de onderhoudscommissie en het bestuur een zaterdag ingepland om alles gereed te maken voor het nieuwe seizoen. Niet alleen de velden, het gehele sportpark wordt grondig onder handen genomen. Tijdens een dergelijke dag is er natuurlijk ook tijd voor een koffiepauze, althans dat is wat de meeste denken. Even een kopje koffie, wat bijpraten en dan weer verder. Maar terwijl de meesten nog in de koffie roerden of aan het blazen waren had Arie zijn beker al leeg en wilde weer aan de slag. Op de vraag of hij soms een loden pijp had waarin hij de koffie goot en waarom hij zo SNEL zijn koffie opdronk was het antwoord dat “we hier zijn om te werken en niet om koffie te drinken”; dit was Arie ten voeten uit…
Op 22 juli as hebben we weer onze jaarlijkse voorbereidingszaterdag op het nieuwe seizoen, ditmaal echter zonder Arie. Wat zal dit onwerkelijk zijn, maar wat zal zijn naam ook vaak worden genoemd door de aanwezigen.
- Nieuwe netten in de doelen of niet? “Neie” zou Arie zeggen, met een touwtje of tyrap kan het net nog wel een seizoen mee.
- Nieuwe ballen voor de training? “de ken nooit, de dees zin nog maar een paar jaar oud”
- Misschien moeten wel over een paar maanden eens kijken naar dit of dat. “Over een paar maanden, nou zijn we hier, we doen het nu meteen wel, dan is het het SNELSTE gebeurd”
Over één ding hoeven we ons in elk geval op 22 juli geen zorgen te maken… De plaats waar de zij- en achterlijnen dienen te worden ingebrand is duidelijk gemarkeerd. De flosjes daar ter plaatse zijn goed zichtbaar omdat Arie daar zaterdag jl wat gras heeft weggehaald als voorbereiding voor deze werkzaamheden. Wie de lijnen nu moet branden en wekelijks moet kalken weten wij als bestuur nog niet, want dat deed Arie altijd… O ja, u vraagt zich af of iemand gevraagd had om de flosjes zichtbaar te laten zijn… Het antwoord raad u al, neen… Waarom heeft Arie dat dan gedaan? Gewoon, omdat hij eraan dacht dat het moest gebeuren dus fietste hij efkes SNEL naar het voetbalveld, zonder dat iemand het wist… ARIE TEN VOETEN UIT!
Arie Vogels, een vrijwilliger uit duizenden, een Milheezer Boys man in hart en nieren. Wat zullen wij hem missen… Maar tegenover dit gemis staat de herinnering, de herinnering aan de man die altijd, maar dan ook altijd, voor ons clubke klaarstond, tot de laatste dag van zijn leven.
Daarom Arie, richt ik namens het bestuur en alle leden van Milheezer Boys, nog één keer het woord tot jou. En omdat ik weet dat jij hier niet van hield doe ik het kort en SNEL…
Arie, jij bent één van die Milluse Mannen waar wij trots op zijn en die wordt bezongen in ons prachtige clublied met het geweldige refrein dat wij nu, speciaal voor jou Arie, hier ten gehore zullen brengen…
Arie, bedankt voor alles en het ga je goed, waar dan ook! Dat wens ik jou namens alle leden van Milheezer Boys!
Milheeze, 06 juli 2017
Bestuur en leden Milheezer Boys